توصیه های ۱۴ عکاس حرفه ای پرتره !

عکاسی حرفه ای پرتره با پیش تجسم کردن تصویردر ذهن قبل از گرفتن آن حاصل می شود.

“عکاسی حرفه ای پرتره با پیش تجسم کردن تصویردر ذهن قبل از گرفتن آن حاصل می شود.ابتدا پس زمینه یا صحنه ای را پیدا کنید که سوژه شما را به زیبایی نشان دهد؛ سپس همانطور که در ذهن تان عکس را می-بینید، سوژه خود را در آن موقعیت قرار دهید. به خاطر داشته باشید که هر چیزی که در فضای اطراف سوژه تان قرار می دهید باید دلیلی داشته باشد و همینطور هر چیزی که توجه را از چشم ها و صورت دور کند، در قاب شما نباشد.

“دیوید لازار “

“قابل اعتماد و درست باشید.خودتان باشید. آنچه میدهید را خواهید گرفت.با سوژه خود راحت و شفاف باشید. مردم از اینکه به آن گفته شود: “این کار را بکن” یا “خودت باش” خوششان نمی آید. آن ها بیشتر ترجیح می دهند که با ملایمت با آن ها برخورد شود.” گرگوری هیسلر (نویسنده کتاب ۵۰ پرتره:داستان ها و تکنیک های یک عکاس)

“گاهی من ٣۰-۴۵ دقیقه را فقط برای دسترسی پیدا کردن به سوژه ام اختصاص می دهم.منظور من دسترسی واقعی به آن کسی که هستند. هر آنچه لازم باشد را انجام می دهم تا آن ها گارد خود را بردارند و انعطاف پذیرتر شوند تا بتوانم در سطحی شخصی تر با آن ها تعامل داشته باشم. در مورد عکاسی پرتره، این دسترسی بسیار مهم تر از تعیین زاویه و نورپردازی سوژه است. زمان خود را صرف مردم کنید؛ صرف شناختن آن ها؛ زیرا اگر در پایان عکسبرداری، مخاطب شما نتواند چنین چیزی را حس کند، در کارتان موفق نخواهید بود.”

“بردی کمپبل”

“از محیط اطرافتان و از فصلها و رنگها استفاده کنید، و مهم تر از اینها در ارتباط با سوژه خود باشید تا به شما اجازه دهند که روحشان را ببینید.”
“جیل روسل”

“یادگیری روش های فنی آسان است؛ اما آنچه پرتره ای عالی خلق می کند، ایجاد فضایی ست که سوژه شما در آن احساس آرامش و لذت کند. من از مردم درباره خودشان، کار، خانواده و چیزهایی که دوست دارند انجام دهند، می پرسم. کمی از خودم هم برای آنها میگویم.حتی گاهی خودم را دست میاندازم و شوخی میکنم. وقتی با مردم در ارتباط باشیم، آنها احساس راحتی خواهند کرد. در حین عکس گرفتن، در مجال های کوتاه با آنها صحبت می کنم. به آن ها میگویم که چطور ژست بگیرند؛ اما چون بعد از آن گفتگو رابطه ای دوستانه شکل گرفته است، دیگر نگرشی راحت به ماجرا دارند. به آنها نمی گویم: “لبخند بزنید”؛ بلکه آن ها را به خنده می اندازم و این حالتی واقعی است.”
“شارلوت بل”

“هرگز یک ژست را برای عکسی که در ذهن داشتید، حرام نکنید. اطراف سوژه حرکت و زاویه ای متفاوت پیدا کنید. از بالا یا پایین عکس بگیرید، نزدیک تر یا دورتر شوید، از قانون یک سوم استفاده کنید و برای سوژه تان قاب بندی متفاوتی در نظر بگیرید. ایده هایی بسیار بیشتر از آن یک عکسی که در ذهن داشتید، وجود دارد”.

“جرمین آمادو”

“اجازه دهید بعضی چیزها نامرتب باشند. لازم نیست اسباب بازی ها سر جای خود قرار بگیرند. موهای شما می توانند به هم ریخته باشند.همینطور، نیاز نیست لباس بچه ها اتوکشیده باشند. گاهی رها و بی قاعده باشید.خودتان باشید.اجازه دهید که عکس،خود به طور طبیعی حرف بزند و شما در عوض ژست دادن به سوژه، به لحظه هایی واقعی دست خواهید یافت که داستانی را روایت می کنند.

“جولی هریس”

“این روزها بحث و گفتگوها بیشتر حول نورپردازی و خرید لوازم آن می چرخد. بله؛مهم است؛ اما کمتر می شنویم که اصل نورپردازی چیست. به عقیده من اگر سوژه صحبت نکند، هیچ میزان نوری هم به شما نمی رسد. بنابراین، از نظر من، نور درونی هر فرد است که عکاس را به پیش می راند تا عکسی بگیرد. همه، این نور را در خود دارند. شما می توانید در لحظه ای ببینید و در لحظه ای دیگر نبینید؛چرا که پیدا و پنهان می شود. اما شما می دانید که چه وقت این نور آشکار می شود.عکس پرتره با انگیزش و عشق شما به مردم جان می گیرد. خود بودن بهترین نکته است. تعامل با احساسی واقعی به سوژه؛ گویی شما دوست هستید. ارتباط با سوژه به صرف فروش، با ارتباط واقعی بسیار فاصله دارد.

“ماری گریس”

“برقراری ارتباط با مشتری مستلزم آن است که عکاس به مهارت های فنی کار خود اشراف داشته باشد. به عنوان یک عکاس لازم است که علائق آن ها را بشناسید و با آن ها به گفتگو بنشینید تا حواسشان را از دوربینی که مقابل صورتشان قرار گرفته پرت کنید. در صورتی که بتوانید اعتماد آن ها را جلب کنید، جلسه عکاسی بسیار راحت تر و حالات و زبان بدن سوژه طبیعی تر خواهد شد. آن را امتحان و تفاوت را مشاهده کنید. مشتری شما تجربه بهتری را خواهد داشت.

“ترنت بلک”

“عکاسی از مردم هم امری قابل پیش بینی و هم ناشناخته است.هدف من در هر جلسه عکاسی خلق تصاویری است که خود به خود اما به زیبایی و طبق شرایط و موقعیت سوژه نمایش داده می شوند. من در طول جلسه چالاک و فعال هستم و تمرکزم بر روی لحظاتی است که غیرمنتظره، ناگهانی، خنده آور و خاص پیش می آیند. این خود به خودی به طور طبیعی اتفاق می افتد اما عکاس هم می تواند در جهت معینی آن را مورد بررسی قرار دهد.به این ترتیب، من با همکار فتوژورنالیسمخودم تماس می گیرم تا با توجه به ترکیب بندی و یگانگی هر سوژه، ایده هایی بدهد. تمام جلسات عکسبرداری من در زیر نور طبیعی برگزار می شوند.

“آنیتا نواکا “

“هرگز نترسید از اینکه بخواهید خانواده ای که برای عکاسی آمده اند همدیگر را در آغوش بگیرند. بعد از این کار خواهید دید که هر خانواده راحت تر شده و لبخندی بر لب دارد. حتی کسانی هم که از نوع آدم های عصبی هستند، در این حالت کمی آرام تر به نظر می رسند.

“ترسا برگ”

“تخصص من عکاسی پرتره در فضای باز است.هنگام عکاسی همیشه خورشید را در پشت سوژه قرار می-دهم، از حالت عکسبرداری بدون فلاش دوربین استفاده می کنم و نورپردازی استودیو را در حالت تنظیمات فضای باز قرار می دهم.سبک من اینطور است کهبسته به شرایط آن جلسه نور محیط را با نور استودیو مطابقت می دهم، و برای رسیدن به هدف گاهی از اصلاح کننده های نور استفاده می کنم. عکاسانی که از نورپردازی بدون فلاش دوربین استفاده می کنند، پرتره هایی خلق خواهند کرد که کم رقیب است.

“جاناتان بتز “

“الهام بخش پرتره مورد علاقه من از آن نوع قدیمی عکاسی لوحی است که لازم بود سوژه ها به مدت طولانی بنشینند و ژستی کاملا راحت و واقعی بگیرند. مسلما برای آن ها حفظ یک لبخند واقعی تقریبا غیرممکن بود. من عاشق آن نوع حالات فراموش نشدنی خلق تصاویرم. گویی می توانید روح سوژه هایی را که عکاسی شده اند ببینید. برای خلق حالتی مشابه، من سعی می کنم با مشتری خود صحبت کنم؛ بنابراین مجالی به آن ها می دهم که من را بشناسند و مقابل دوربین احساس راحت تری داشته باشند. به آن ها اجازه می دهم که بدانند قصد دارم به آرامی کار کنم و فقط از آن ها می خواهم که حالتی را حفظ کنند که ازشان خواسته ام. اغلب می گویم:”طوری به لنز دوربین نگاه کنید انگار  به خودتان در آیینه نگاه می کنید.”این توصیه معمولا منجر به “لبخند طبیعی مونا لیزا” می شود که من دوست دارم.

“مندی مهلر”

“تصویر سوژه خود را در حال حرکت شکار کنید. زمانی که آن ها به دور خود می چرخند، می دوند یا راه می روند. بهترین تصویر پرتره می تواند زمانی خلق شود که شخص در حال انجام حرکاتی ست که معمولا انجام می دهد. و اگر در موقعیتی ژستی سرد و رسمی شود، شما فکر خواهید کرد که جزو پتانسیل رفتاری اوست و می توانید او را دوباره به حالت عادی برگردانید. گاهی یک حرکت این شانس را به سوژه میدهد که در ژستی طبیعی تر قرار بگیرد.”